oysa;

sabredip sabredip isyan ettiğin an; olmasını beklediğin şeye çok yaklaştığın an olurmuş!?.
düzensizlikten ve aklımın yolcu oluşundan sıkılıyorum iyiden iyiye.
beklemeleri ve belirsizlikleri bende sevmiyorum herkes gibi.
sabretmemin gerekliliğinin en haklı köşesindeyim...
bayramlar geldi geçti.
baba evimde aldığım soluğu geri verdim döndüm.
gönlü güzel insanlar girdi hayatıma.
konuştum uzun uzun onlarla.
güldüm şen kahkahalarla.
oysa;
aklımın orta yerinde hep gitmek vardı.
evime gitmek.
sayılı gün gitmekten bahsetmiyorum.
tastamam evimde yaşamak...
evime misafir olmadan aklımda dönmek olmadan yaşamak.
her gün evimin kapısını açmak kapatmak.
evimin sabahında uyanmak.
herşeyin yerli yerinde olduğu tatlı huzur köşemde birşeyler yaratmak.
bazen devrilip yatmak.
...

gittikten sonra yapacaklarım var aklımda.
şimdi beklemekteyim.
en güzel haliyle ve hayırlısıyla o gün geldiğinde sevincimi paylaşmak dileğiyle.
köşeme çekileyim ;)

not: çantam bitti;) yakında paylaşıcam :)))