bir gün bir radyoda tanımadığım birisinden bir daha aklımdan çıkmayacak sözler işittim:
"günün birinde yaşadıklarınız çocuğunuza tecrübe olsun diye yazmaya başlayın." anlamına gelen sözcüklerdi.
o anda kurulmuştu çalar saat beynimde...
saati günü saklı olsada kuruluvermişti işte.
burda yazmaya başlamadan önce yazmışlığım oldu; ancak burda yaşadıklarımı dilim döndüğünce yazma fikri hoşuma gitmeye başladı.
yaşadıklarımı yazmayı eskiden beri severim :
geçip gideni eksiksiz hatırlamak için...
geçmişin tozunu almayı sevdiğim için...
anlık duygularımı birisiyle paylaşmaktansa kendimi kendimle teselli ettiğim için...
yaşadıklarımın kritiğini yine kendime yapmayı sevdiğim için...
yazdım bitti-gitti ohh rahatladığım için...
...
tam adını koyamasam da; yaşadıklarımın hissettirdiklerini yazmayı severim ;)
burada olmaya keçe çantalarım nedeniyle karar vermiş olsamda hayatı yazarak paylaşma tadında ve aynı zamanda ellerimde hayat buldurduklarımla yolculuğuma devam etmek niyetindeyim.
en güzel yolculuklar sizin olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder