şimdi gitmek zamanı

şimdi sadece bir kaza kurşununa gebeyim
tam zamanı gelmişken kalbimin ortasından girip sırtımdan çıkmalı
o kadar hızlı girip çıkmalı ki ne olduğunu anlamamalıyım
kanımın bulaşmadığı kurşun arkamdayken,  olduğum yere yığılmalıyım
yığılmak değil uzun bir uykuya ılık ılık uzanmalıyım
en güzel uykuya daldığımı düşünüp huzura ermeliyim
düştüğüm yerde akıttığım kanımla birlikte hüznümü akıtmış olmalıyım
bir kaza kurşunu diyorum...

yaylı çalgıgillerden misin ;)))

geldi (son)bahar ayları gerildi keman yayları ;(((
(ilk)baharda gevşeyen yaylar bunlar ;)))
vallahi ben de yaylı çalgıgillerden miyim neyim ; kış mevsiminin gelişiyle geriliyorum doğrusu...
ben kiii 6 ay yaz yaşamaya alışmış kişi olduğumdan bünyem kaldırmıyor...
bir eylül dedi sonbahar geldi ankaraya :(((
ağustosun ortalarında sararan yaprakların döküldüğünü gördüğümde yok canım bu bi halüsinasyon  olmalı dedim kendi kendime...

penceremin kenarında kış ve elimde uzun kollu bişeyler ;(((
ankarada durum bu arkadaşlar...
sevgiler...

gitmek gelmek

havaalanı yolu izmire gidişte neşeli dönüşte hüzünlü ve suskundu her daim olduğu gibi...
dönerken herkes ve herşey susuyordu sanki...
sessizce vedalaşmalıydım sağ yanımdaki denizle ve sol yanıma alıp götürdüğüm sevdiklerimle...
gelmek; gitmek olduğu sürece zaten yarımdı...
sonuçta gitmek vardı ya gerisi teferruattı...

özlemekle mi geçecek bir ömür derseniz elbetteki hayır....
etki tesiri artmakla ve azalmakla meşgulken hayat akıııp gidecek...
ama nereye ait olduğunu hissetme duygusunun sorgusuna gelince; hep bir açık kapı kalacak...
doğup büyüdüğün şehir, aklının aralık bir kapısı olarak kalacak...

bir kaç hafta sonra küçük bir tatil planı daha var ;)))


sevgiyle kalın...

TIKIRINDA HAYAT ;)

ESKİLERDEN ALINMIŞ VE İTİNA İLE KATLANIP BİR KENARA KONMUŞ "GÖZDEN IRAK OLAN GÖNÜLDEN DE IRAK OLURMUŞ" TABİRİNİ UYGUN GÖRDÜĞÜM KUMAŞLARIMLA YAKINLAŞTIK BU HAFTASONU... KUMAŞLARI KOLTUKLARIN ÜZERLERİNE, GÖZÜMÜN ÖNÜNE SERDİĞİMDEN BAHSETMİŞTİM YA ; İŞE YARADI :))) HEM DAĞINIKLIĞI TOPLAMAK İÇGÜDÜSÜYLE HEM DE GÖRDÜKÇE KAFAMDA FİLİZLENEN ŞEYLER SONUNDA BİR ETEK SAHİBİYİM VE DE BİR ELBİSE DİKİM AŞAMASINDAYIM :) BU ARADA KOLTUKLARIMA YAPMAK İSTEDİĞİM ÖRTÜLERDEKİ DEĞİŞİMLER DE TAMAMDIR :) HAFTASONUNU EVİMDE AKLIMDA DURAN VE ÜZERİMDE YÜK OLAN DEĞİŞİM VE DÜZENLEMEYLE GEÇİRDİM... İÇİM RAHATLADI VE BENCE ÇOK VERİMLİ BİR HAFTASONU GEÇİRDİM ;))) İHTİYAÇLARIMI ALMAK İÇİN ÇIKTIĞIM ALIŞVERİŞTE KAFAMDA OLAN HERŞEYİ DE CUK DİYE BULUNCA VE BUNU SAATLERCE DOLAŞMADAN ŞİP ŞAK YAPINCA KEYİFLENDİM HALİYLE...

İŞLER TIKIRINDA GİDİNCE BİR BAŞKA GÜZEL OLUYOR HAYAT ;)))

HERŞEYİN TIKIRINDA GİDECEĞİ BİR HAFTA DİLERİM ;)))

sıklıkla işe değil pikniğe gittiğini düşünmek ;)))

 

öğle arasını ağaç altı piknik masası eşliğinde geçirmek ;)))

iyi hafta sonları geçirmenizi dilerim ;)))

evlere yaz, gönüllere saz ;)

geçmiş zamanlarda aldığım kumaşları elime alıp beyin fırtınasına maruz bıraksam da; icraat sıfır... özenli düzenli katlanıp konmuş yerlerinden çıkardığım kumaşları alıp aynanın karşısında bedenime sarmak suretiyle elbise, etek vs. gibi denemelerimle uyuyan devi uyandırmaya çalışsam da yok...

şimdi kumaşlar koltukların üzerine serilmiş vaziyette beni çağırıyorlar ;)
gözden ırak olan gönülden de ırak olmasın dedim ve serdim gözümün önüne ;)))
şevkime mesaj gönderdim, henüz cevap yok ;(((

evine geldin... düzenini kurdun... al eline iğneyi-ipliği, keçeyi-kumaşı...(iç ses: evlere yaz, gönüllere saz geldi...) 

kendimi bilemedim ben pek bu aralar... neyin yorgunluğu neyin bezginliği anlamadım (bir sürü sebep bulurum daaa ;))) )

beynimi kemiren "evimde evim tırtılları" kelebek olup uçtuğundan beri bir rehavet bir rehavet...

geçecek elbet bu haller ve gelecek huzurlu günler...

öperimmm :*

insansız hava aracına binmişim ...

kelimelerin kifayetsiz kalmasını yaşamaktan hiç haz etmem...

kulaklarıma inanamamak arkasına eklenir kifayetsiz kelimelerin...

susmaktan başka eylemim yoktur o anlarda...

susarım ve içimde sessizce yıkılır engin dağlarım...

seçimlerimiz hayatımıza yön verir...

hayatımız bazen süt limandır bazen de çetrefilli...

ancak rutine bağlanmış bir gidişi vardır ömrümüzü doldururken yaptıklarımızın...

ana hatlarıyla mutluluğu getirmeye çalışmak ya da mutsuzluğu engellemeye çalışmanın çabasından bahsediyorum...

yani yanınızda bulundurduğunuz hayatlar size neşe mi katar keder mi katar bu önemlidir...

neşe; yaşama sevincini katlamakla uğraşırken...

keder sizi hasta etmekle uğraşır...

.

.

.

kelimelerin kifayetsizliğinden bahsetmiştim ;)

insansız hava aracına binmiş gibiyim ...

ne saçma bir halde olduğumu anlayın ;(

neşe veren hayatlar yanı başınızda olsun ...

kök - gövde - dal - yaprak = nefes

kronik bir baş ağrısı ve müzminleşen bir can sıkıntısı hali içindeyim...
sizler gibi...
gaz yiyenlerden değilim ama; kuğulunun sakin ve mis gibi haklılık kokan havasını soludum...
umut doldum yalnızsızlığımla...
oturdum, izledim, dinledim...
susarak orda olmak bile çok şey demekti...
herkesin bildiği, anladığı bir tatlı sebepti bulunmuşluğum(bulunmuşluğumuz)...

üzgünüm olup bitenler için...
üzgünüm hala Gezi'mizin ruhunu okşayamayan halkın seçtiği kişiler için...
çok daha üzgünüm alın size referandum deyip evet-hayırla  hala yüzde elli peşinde oldukları için...
üzgünüm memleketimin kanayan yarası için...
üzgünüm kanırta bağırta toprağımızdan sökülüp atılmak istendiğimiz için...

içimizdeki potansiyelin kinetikleşmesinden dolayı umutluyum...


gezinin eti, kemiği ve ruhu olan herkese sevgiler ;)